آرزوی جاودانه شدن

آرزوی جاودانه شدن هر آنچه در بیرون روان آدمی رواج بیش از حد می یابد دلیلش چیزی متضاد در درونش است. مثلا: رواج تعارفات ظاهری، پوششی بر نفرت عمیق درونی است! و..رواج حرص و آرزوی کسب جاودانگی از طریق تعلقات و..به دلیل زوال  درونی است و... چون "برچسب من" متزلزل، توهمی و دائم در حال زوال است؛ و دلهره دائمی مرگ را حس می کند. نیاز شدیدی پیدا می کند به کسی شدن و تصور می کند با جمع آوری برچسب های "مال من"، "فرزند با شخصیت من" و...شاید واقعی و زنده جلوه کند و حتی جاودانه شود!!! غافل از آنکه تعلقات ذهنی هم قادر نیستند به من حیات بدهند .... چه رسد به جاودانگی!!! "یحسب ان ماله اخلده" تصور می کند که مالش او را جاودانه می کند ( قران کریم)..