گاه‌نوشت‌های منصور بنانی

برچسبهای عینی و مفید تا با کمک خود شناسی و تزکیه وارد حوزه عقل کلی نشویم قادر نخواهیم بود افسار ذهن بسیار قدرتمند خود را کامل در دست بگیریم و از آن در جهت خیر و خوبی خود و دیگران استفاده کنیم. ذهنی که حاکم بر ماست هر لحظه ما را به سمت منفی گرایی می برد...و فکر مثبت و مفید تنها در سایه تسلط بر ذهن امکان پذیر است. در اینجا چند برچسب مفید ذکر می شود که حق مطلب برچسبها بهتر ادا شود: 1- برچسبهای لازم برای ارتباط آدمها: به طور کلی زبان محاوره كه از واژه ها تشکیل شده است در واقع نوعی انعكاس شرطي است و از وجوه تمايز انسان از حيوان بوده و مزيت بزرگي محسوب مي شود و ارتباط آدمها را برای رفع نیازهای واقعی و فطری آنها مي تواند تسهيل نماید. ولی چه زیباست روزه سکوت!! 2- برچسبهای مفید در فهميدن جهان خلقت و كشف واقعيتهاي نهفته جهان مادی و یاد گیری از دیگران: به عنوان مثال دانشمندان موجودات را با طبقه بندی از روی برخی خواص آنها نامگذاری نموده و شناسایی و مطالعه بیشتر آنها را تسهیل کرده اند. (هر چند مشاهده درونی به این دانشها نیازی ندارد!!به قول سهراب سپهری کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ.. کار ما  شاید این باشد که در افسون گل سرخ شناور باشیم...) 3- برچسبهای مفید در خود شناسی و پاکسازی درونی: الف) اخلاق: به نظرنگارنده رعایت اخلاق درونی و واقعی ( نه برخی اخلاقها و سنن و عرف اشتباه بیرونی) از جمله ضروریات راه خود شناسی است. و تا انسان عهد نبندد که تا آنجا که می تواند از بدی کردن به خود و دیگران چشم بپوشد( دروغ، غیبت، تهمت، دزدی، اعمال جنسی خلاف، آزار و صدمه به دیگر مخلوقات، مصرف مواد مخدر و...)، انرژی لازم برای پاکسازی و توازن بیشتر ذهن را نخواهد داشت. برچسبهای عینی می توانند در اینجا مانند علامت هشدار دهنده مفید باشند: مراقب باش این سخن دروغ است! یا این دزدی است! و..هر چند به طور فطری و بدون واژه هم وجدان فردی آدمیزاد می تواند در این زمینه کمک نماید!! البته در اینجا برخی برچسبهای ذهنی مضر به صورت ملامت خود وارد شده و نه تنها ممکن است کمکی به رعایت اخلاق نکنند بلکه انسان را بیشتر در وادی بی اخلاقی غرق نمایند. فرد عادت می کند که مدام خود را ملامت کند و هر لحظه هم بیشتر در بی اخلاقی غوطه ورتر شود. انسان می تواند اعتیاد به بی اخلاقی را با روشی اصولی و منطقی برای همیشه ترک نماید و البته برای این کار ریشه های عمیق بی اخلاقی دراعماق ناخود آگاه درون را باید ریشه کن نمود؛ که مقدمه آنهم رعایت اخلاق در سطح خود آگاه است. قانون جهانی عمل و عکس العمل ( این جهان کوه است و فعل ما ندا..) واینکه هر بدی و ستم به خود و دیگران اگر چه ممکن است لذت آنی داشته باشد ولی بی تردید عکس العمل درد آوری خواهد داشت. بسیاری از آدمها این قانون قدرتمند و حاکم بر جهان خلقت را فراموش کرده و بی مهابا هر کاری که دلشان می خواهد می کنند و مرتب از عدم لحاظ کردن این قانون آسیب دیده و در رنجند..ولی علت رنج خود را چیز دیگر ی غیر از نیت و گفتار و عمل خودشان می دانند.. ب) شناسایی عواطف: در روانشناسی و عرفان توصیه شده است که حداقل در مراحل اولیه برای اینکه شما وضعیت خود را در هر لحظه بهتر اسکن نمایید. از خود بپرسید که وضع عاطفی و احساسی من چطور است؟ آیا در آرامش هستم؟ یا حالم خوب نیست اگر نیست؛ دقیقاً چه حالی دارم؟ با برچسبهایی نظیر غم، اضطراب و خشم یا حسادت وضعیت خودم را در حوزه عواطف مشخص کنم: خوب مثل اینکه وضعیت کنونی من نوعی اضطراب و تشویش است یا خشم و...با این کار دقت مشاهده خود را افزایش داده و با استمرار آن مشخص می شود که در این حوزه نظیر سایر حوزه ها چه ناپایداری عجیبی حکمفرماست. و اصولاً "من درون" در حالت مبهم بودن و عدم دقت، بیشتر بر ما سوار شده و ما هم بیشتر خود را با آن یکی می کنیم.. در هر موقعیت و زمانی یک نوع حال روانی به قول مولوی مهمان وجود ماست..و ارتباط فکر و عاطفه هم با این افزایش دقت مشخص تر می گردد... البته بدون برچسب هم می توان این حالتها را مشاهده نمود و چنین مشاهده عمیق بدون برچسبی حال بد را به حال خوب مبدل خواهد کرد!!