حضور در لحظه حال- 1

گفتم: دقیق بودن و مو را از ماست کشیدن در جایی که "منیت" اساسش بر کلی گویی و بزن و در رو و مبهم گویی است، بسیار مفید است. به جای از این شاخه به آن شاخه رفتن و دغدغه اثبات نظر "خود" را داشتن، بایستیم و با دقت معنی و مفهوم کلمه ای را که از آن می گوییم روشن کنیم. به عبارت دیگر با هم؛ بدون غرض، مشاهده کنیم! تا حقیقت بر همگان آشکار شود و رخ زیبایش را از پرده برافکند. حال پرسشی برای فهم دقیق "حضور در لحظه حال" مطرح است. "بودن در لحظه حال" ممکن است از دید افراد مختلف متفاوت باشد، و برخی از این تعاریف هم در جای خود مفید و درست باشد ولی منظور اصلی ما را نرساند.   سهراب سپهری و اکهارت تله و دیگران از آن گفته اند ولی شاید آنها هم با دقت تعریفش نکرده اند و شاید هم تعریف مناسبی ارائه شده است، (خوشحال می شوم بشنوم). به هر حال پرسش این است که معنای دقیق "حضور در لحظه حال" (برای خود شناسی) کدام است؟ یا کدام نیست؟!    1- لذت بردن در زمان حال و دم غنیمتی: خوب اگر صرف لذت بردن باشد که فردی که الکلی به بدن می زند! یا دودی و دمی یا با قدرتی و ثروتی در حال، حالی می برد یا.. ..پس آیا این موارد هم، شامل حال در حال بودن هستند؟   2- اجازه ندهیم افکار گذشته و آینده وارد زمان حال شوند: این کار اگر با فشار و سرکوب باشد؛ درست نیست. خوب سرکوب یک فکر یا حس آن را نابود نمی کند و اثرش را خنثی نخواهد کرد.   3- اجازه دهیم هر چه پیش آید خوش آید: اگر به معنای رها کردن "منیت" باشد که زمام امور زندگی را بدست گیرد، و ما را در خودش و اعوان و انصارش نظیر غم و خشم و ترس و.. غرق نماید که این هم درست نیست. کاری است که عمری کرده ایم و با هر باد "منیت" چون کاه به طرفی رفته ایم. در هر لحظه از زمان حال، فکری و حسی کل وجود ما را تسخیر کرده و با خود برده است.     4- افکار را فیلتر کنیم: افکار و احساس مثبت را نگه داریم و موارد منفی را سرکوب کرده و مانع حضورشان شویم و مرتب تلقین مثبت کنیم. این روش هم مانند بند دوم چاره ساز نیست. نیمه تاریک سرکوب شده بیکار و بی انرژی نمی ماند و دیر یا زود زهرش را می ریزد و اصلاً مانع یکدله بودن می شود.     5- برویم به دامن طبیعت: بله این روش خوبی است و فایده ها دارد ولی بودن در طبیعت دلیل کافی برای در لحظه حال بودن نیست. اگر با "منیت" به بهشت هم برویم در واقع در جهنمیم!     6- اشتیاق و آرزوی شدید برای در حال بودن:  به خودمان تلقین کنیم که من باید در زمان حال باشم. باید همیشه شاد باشم و با این تلقینات یادمان باشد که زمان حال را از دست ندهیم. بنظرم این هم آن نیست! چون خیلی کلی شد!   7- استفاده از فرصت زمان حال: اینکه زمان حال تنها زمان واقعی در دسترس است، شکی نیست ولی صرف استفاده از فرصت زمان حال هم، حضور در لحظه حال به معنای درستش نیست.  ممکن است کار فرمایی از دید خودش بیشترین استفاده از زمان حال، کار تمام وقت کارگرانش باشد که این هم معنای مورد نظر ما نیست.   8- فرار از کار و مسؤولیت و نفسی در حال کشیدن: این هم نیست چون در سخترین کارها هم باید بتوان در لحظه بود.   9- فقط در عبادت و مراقبه حضور در لحظه حال ممکن و میسر می شود: در زمانهای دیگر زندگی چه؟ کسی که در سخترین کارها نتواند حضور داشته باشد در عبادت هم حضور قلب ندارد. اصلاً این هم کلی گویی شد و تعریف دقیق "حضور در لحظه حال" حساب نمی شود.    گفت: خوب مرد حسابی اگر هیچ کدام از اینها معنای جامع و کامل "حضور در لحظه حال" نیست پس مراد تو از آن کدام است؟ گفتم: قبل از آن مایلم نظر شما را هم بدانم.

نظـر (مخصوص دوستان داخل ایران)