ده کلید رهایی از شبکه فکری

بنظرم در صورت مشاهده گری درست هر کدام از کلیدهای زیر،( و نه صرف دانستن لفظی و عقلانی آنها)، کمک زیادی می شود به خلاصی از دام شبکه فکری مضر و مسلط بر آدمیزاد! و جا برای عرض اندام "شعور ورای فکر" هم باز می شود! در آن صورت آدمی از دو نعمت فکر منطقی و در خدمت بشر و شعور و آگاهی ورای فکر هر دو بهره مند خواهد شد.            ۱ـ آگاهی نسبت به این واقعیت كه همهٔ رنج‌های تو حاصل اندیشه است.            ۲ـ آگاهی نسبت به بیگانگی و تحمیلی بودن آن اندیشه‌ها و عدم شناسایی یا "این همانی" کردن با آن اندیشه های غریبه. وجود اصلی ما ورای فکر و احساس زود گذراست.            ۳ـ آگاهی نسبت به خیالی و توهّمی بودن اندیشه، و نتیجتاً همهٔ رنج‌های حاصل از آن. جرقه های فکری زود گذر و فانی و متضاد هم، ماهیت واقعی ندارند.            ۴ـ تحقّق استیصال از طریق درك وخامت مسئلهٔ حاكمیت "هویت فكری".            ۵ـ نگرش احتمایی. اینکه هر حرکت و تلاش فکر برای حل مسأله به تداوم مسأله منجر می شود. همانطور که مولانا می فرماید:   آفت ادراک آن حال است قال خون به خون شستن محال است و محال              ۶ـ رهایی از خودباختگی به اجماع. ترس از "هویت فکری دیگران" را از ذهنت خارج کنی. انگار هیچ انسانی جز تو وجود ندارد! و تنها در مقابل خدا و فطرت الهی تسلیم باشی.            ۷ـ خارج كردن ذهن از احولیت. اینکه بین مشاهده کننده فکری با مشاهده شونده فکری تفاوت قائل نشوی و هر دو را یک جریان فکری حس کنی. به عبارت دیگر  "من" و "صفات من" هر دو یک جریان فکری متصل هستند و من جداگانه ای وجود ندارد.            ۸ـ خودداری از مقایسه.            ۹ـ خودداری از ملامت. خارج کردن خشم نسبت به خودت و دیگران از ذهنت. به عبارت دیگربخشیدن خودت و دیگران از صمیم دل! منتهی ابتدا باید خودت را ملامت نکنی! اگر "بودن" خودت را آنطور که هست بپذیری، فکر تو را به دنبال "شدن" خیالی نمی فرستد.          ۱٠ـ گذشتن از الفاظ. منبع مورد استفاده: سایت آقای مصفاwww.mossaffa.com

نظـر (مخصوص دوستان داخل ایران)