با چشمانی غم آلود و نیمه باز واز پشت عینک کبود عادت، بهار بیرونی را دیدن و ندیدن و تبریک گفتن!! بهار و زمستان درون که جای خود دارد. ندیدن و ندیدن بهار بهار و اصل بهار، همان گرانبهاترین گوهر عالم: چشم نرگس همیشه بهار! چشم نرگس؛ که معجزه گرانه و ساده می بیند، می چشد، می شنود، می بوید، لمس می کند، فکر و هیجان و دم و بازدم لطیف را تماشا می کند. چشم همیشه بهار؛ که خندان و بدون قضاوت؛ بهار و زمستان گذرای درون و بیرون را می نگرد. سرشار از طراوت و مهربانی؛ به همه موجودات ریز و درشت، غریبه و آشنا، عشق می ورزد. کشف این گوهر بر همه ی کاشفان آن مبارک باد! دعا: باشد که در رنج کوری از دنیا نرویم! و همین لحظه، در هر شرایط بهاری و خزانی که هستیم، "عید بینایی" ما باشد! |
"چشم نرگس همیشه بهار" اصل بهار و عید بینایی
موضوع:
اصالت انسان،
توهم خود،
سال نو،
مراقبه،
مشاهده،
مشاهدهگری