گاه‌نوشت‌های منصور بنانی

راههای جلوگیری از هدر رفتن انرژی روانی

ما در ذات خود بسیار پر قدرت و پاک هستیم. اما چگونه شد که قدرت خود را از دست دادیم و چگونه آن را دوباره به دست آوریم؟

دیپاک چوپرا به همراه تانزی استاد عصب شناس، در کتاب super brain یا ابر مغز ( ترجمه مریم تقدسی)، راههای افزایش قدرت را نشان داده اند. آنها معتقدند که اگر بتوانیم مانع هدر رفتن انرژی شویم، خود بخود قدرت درونی ما حفظ شده و افزایش می یابد.

 اما راههای جلوگیری از هدر رفتن انرژی از زبان این دو همان دو نکته کلیدی است که آقای مصفا هم قبلاً  به آن ها اشاره نموده است::

اول: وقتی کینه ای از کسی در دل داریم. به شدت انرژی خود را مفت و مسلم از دست می دهیم. اگر اسارت در غل و زنجیر های منیت فکری را در خودمان مشاهده کنیم. بهتر می توانیم اسارت دیگران را هم درک کنیم و آن ها را راحت تر ببخشیم. البته می توان در درون بخشید و در دنیای بیرون حق و حقوق خودمان را پیگیری کنیم و نگذاریم مورد اجحاف قرار گیریم. 

دوم: اجتناب از خود باختگی و تبعیت کورکورانه از دیگران است. علت ریشه ای دنباله روی از نظرات دیگران هم این است که به شدت از طرد شدن می ترسیم و از مورد قبول دیگران واقع شدن هم لذت می بریم. این موجب می شود که خواسته واقعی خود را فدای خواسته های دیگران کنیم.

دام قربانی بودن، راهی برای هدر رفتن انرژی

یکی از تبعات   "منیت فکری " این است که برای تبعیت بهتر از دیگران، و گرفتن تأیید دیگران و مورد قبول واقع شدن از سوی دیگران تن به هر خفت و خواری و قربانی شدن می دهیم! و در واقع،  " نیازهای واقعی  " خود را قربانی  "نیاز کاذب مورد تأیید دیگران واقع شدن  " می کنیم. متأسفانه این قربانی شدن را هم فداکاری و ایثار و کاری معنوی تلقی می کنیم. در صورتی که فداکاری معنوی واقعی و خدمت به دیگران، امری اختیاری است و انرژی روانی انسان را بالا تر هم می برد. با یک برچسب  " خوب بودن "  با معرفت بودن و....، از سوی دیگران استثمار شده و دچار رنج و عذاب می شویم. مثال ساده اش این است که در یک گروه دوستان، به راحتی قدرت  " نه گفتن  " از افراد گروه سلب می شود، زیرا افراد برچسب خوب و دوست با معرفت و اهل حال بودن را دریافت می کنند تا به راحتی قربانی شوند و علیرغم میل باطنی مثلاً به مصرف مواد مخدر رو آورند. دیپاک چوپرا معتقد است که نیازی به رنج و عذاب برچسب  " خوب بودن  " نداریم. چند موردی که در کتاب بر آن تأکید شده است:

اشتباهات دیگران را به گردن نگیرید.

روی سوء استفاده های جسمی و روانی سرپوش نگذارید.

اجازه ندهید در میان جمع تحقیرتان کنند.

به فرزندانتان اجازه ندهید به شما بی احترامی کنند.

همیشه حرفتان را بزنید.

تظاهر به دوست داشتن نکنید.

شغلی را که دوست ندارید رها کنید. و....

البته همه این تصمیمات بهتر است، خردمندانه و با شعور ورای فکر، همراه با افکار منطقی و مثبت و در نظر گرفتن همه شرایط، و دعا و مهربانی درونی برای قربانی کننده ها ( علیرغم قاطعیت بیرونی علیه آنها ) انجام شود....

موضوع: برچسب هویتی، خشم، خلاصه کتاب، ناتوانی، فقر درونی، مصفا