گاه‌نوشت‌های منصور بنانی

آگاهی ورای فکر و عشق لایتناهی

 گوش کن، محبوب بسیار عزیزم!

(قسمت دوم)

ادامه مطالب ویدئوی ذکر شده در قسمت قبلی، شامل ترجمه انگلیسی هانری کربن از نوشته های ابن عربی و ترجمه آزاد آن به فارسی تقدیم می گردد. (آن ویدئو در کانال تلگرامی این سایت در دسترس است )  :

 

For you my delights surpass all other delights.

And the pleasure I procure you surpasses all other

pleasures.    For you I am preferable to all other good things,

 

I am Beauty. I am Grace.   Love me, love me alone.   

Love yourself in me, in me alone.

Attach yourself to me,   No one is more inward than I.

Others love you for their own sakes,   I love you for yourself.

And you, you flee from me.   

Dearly beloved!

You cannot treat me fairly.  For if you approach me,  It is because I have approached you.   I am nearer to you than yourself,  Than your soul, than your breath.                                                                            Who among creatures. Would treat you as I do?

I am jealous of you over you.   I want you to belong to no other,

Not even to yourself.   Be mine, be for me as you are in me.

Though you are not even aware of it.  

Dearly beloved!

Let us go toward Union.  And if we find the road.   That leads to separation,

We will destroy separation. Let us go hand in hand. Let us enter the presence of Truth. Let it be our judge and imprint its seal upon our union

For ever.  

)Ibn Arabi translated to english by Henry Corbin(

 

تو سزاوار و شایسته درک و دریافت عشق و شادی لایتنهاهی من هستی که در  ورای  همه وابستگی ها و لذت های دیگر قرار دارد و نسبت به همه آنها والاتر است.

شادمانی که من به تو عرضه می کنم قابل مقایسه با لذت ها و خوشی های دیگر نیست.

من در مقایسه با همهء چیزهای خوب ولی زود گذر دنیا، برای تو  بهترم.

 

به قول حضرت مولانا؛ عشق ناب الهی از غم و شادی های زودگذر دیگر برتر است و همواره سبز و تر و جاودانه است:

 

باغ سبز عشق کو بی منتهاست

جز غم و شادی درو بس میوه‌هاست

 

عاشقی زین هر دو حالت برترست

بی بهار و بی خزان، سبز و ترست

محبوب بسیار عزیزم!

من زیبایی مطلق هستم.

من برکت بی انتها هستم.

به من عشق بورز، تنها مرا عاشق باش.

عاشق خودت باش، از طریق من و تنها از طریق من و در من.

خود متعالی ات را  به من وصل کن! یا به عبارت بهتر از طریق خود متعالی ات به وصال من نائل شو!

هیچکس بیش از من در اعماق درونت جای ندارد.

دیگران ترا برای منافع خودشان دوست دارند.

و من ترا به خاطر خودت دوست دارم.

ولی تو، تو از من گریزانی!

 

محبوب بسیار عزیزم!

تو با من منصفانه رفتار نمی کنی.

زمانی هم که به من نزدیک می شوی، در حقیقت به این دلیل است که من به تو نزدیک شده ام.

من به تو، از خودت نزدیکترم!

از روحت و از دم و بازدم و نفس هایت، به تو نزدیکترم!

 

چه کسی در بین مخلوقات همانند من با تو رفتار می کند؟

من به تو حسادت می ورزم. نه تنها دوست ندارم به دیگری تعلق خاطری داشته باشی، بلکه حتی نمی خواهم به خود کاذبت، افکار و هیجان های زودگذرت هم وابسته باشی.

نسبت به همه موضوعات زود گذر آگاهی در عدم و نیستی باش و از غرق شدن درآن ها دوری کن! در عمیق ترین قسمت های وجودت و در آگاهی ناب ورای فکر، آرام بگیر.  تنها از طریق درک این یگانه عشق حقیقی است که می توانی از صمیم دل به دیگران عشق بورزی و خالصانه و بدون قید و شرط به آن ها خدمت کنی! 

متعلق به من باش، برای من باش! همانطور که بودن خود متعالی ات و فطرت پاکت از من و در من است. هر چند خودت این را نمی دانی و حتی از اصالت خودت آگاه نیستی! و آن را فراموش کرده ای.

محبوب بسیار عزیزم!

بگذار در مسیر وحدت و یگانگی گام برداریم.

و اگر راهی را پیدا کردیم که به دوئیت و جدایی ختم می شود، آن را محو و نابود کنیم.

بگذار دست در دست هم، در فضای لایتناهی حقیقت مطلق و آگاهی و بودن و حضور ناب وارد شویم.

بگذار این یگانگی و وحدت الهی، قضاوت و  مهر تأیید ملکوتی ما و پیمانی ازلی و ابدی باشد.              [ابن عربی؛ ترجمه شده به انگلیسی توسط هانری کربن]    

 

واژه های کلیدی:    ابن عربی، هانری کربن، عشق، وحدت وجود، خود کاذب، آگاهی ورای فکر (خود متعالی.